Oogst, meer asado's en WK-loting

Ondertussen ben ik alweer bijna drie maanden in Uruguay en daarmee is de stage ruim over de helft. Misschien begin ik zelfs al een beetje een Uruguayaan te worden.
Iedereen loopt hier de hele dag met een thermoskan onder de arm en een ‘mate’ in de hand. Daar kon ik niet bij achter blijven en ik heb (bij wijze van Sinterklaas cadeau) zelf ook een mate gekocht (zie foto). Een mate is een soort beker, gemaakt van een vrucht die hier groet, omhuld door leer. Voordat je de mate kunt gebruiken moet je eerst een aantal dagen oude yerba (soort thee) erin stoppen zodat het hout bewerkt wordt. Gisteravond was de eerste keer dat de mate gebruikt kon worden en daarom ben ik als echte Uruguayaan op de foto gezet. Met een poncho, een (hoed) een soort zweep om je paard aan te sporen, met werklaarzen en broek.

Vorige week zondag zat ik met wat vrienden bij een restaurantje te eten. Dit was bij een brandstofpomp. Op een gegeven moment kwam er een combine aan rijden om brandstof te tanken en omdat dit een grote machine (John Deere 9650 STS met 30 voet maaibord voor de insiders) was, was vanzelfsprekend mijn aandacht gewekt. Nadat ik ernaar toe gelopen was om een paar foto’s te maken begon de boer een praatje te maken. Hij zag dat ik geïnteresseerd was en hij wilde me alles wel laten zien. Vervolgens nodigde hij me uit om mee te gaan naar het land waar ze zouden gaan oogsten. Zo gezegd, zo gedaan. Hij heeft me speciaal opgehaald en terug gebracht naar het proefstation waar ik hier woon, dus het was prefecte service van de man. Hij was momenteel bij zijn familie bedrijf aan het oogsten (zo’n 1000 ha), maar hij werkt ook bij een ander bedrijf dat ongeveer 25000 hectare in gebruik heeft. Misschien dat ik nog een keer met hem mee ga om ook daar wat velden te bekijken.

Afgelopen week hebben de studenten hier hun laatste lessen gehad voor de zomer en de meesten zijn nu vertrokken om vakantie te vieren of om te leren voor hertentamens. In ieder geval is het hier een stuk rustiger, maar gelukkig zijn er nog een paar achterblijvers omdat ze aan hun scriptie beginnen of omdat ze hier werken. In ieder geval zit ik hier niet alleen.
En omdat het schooljaar nu voorbij is was het weer tijd voor een ‘asado’. Samen met alle docenten, werknemers en studenten die hier werken was er gisteravond een grote barbecue. Terwijl op dit moment in Nederland waarschijnlijk talloze mensen met houten spateltjes in hun gourmetstel hun stukjes vlees braden word hier een echte boerengreep gebruikt om het vlees te keren (zie foto).

De weersomstandigheden beginnen steeds warmer te worden. Momenteel is het weer hier zoals een zomerse dag in Nederland. Een strak blauwe lucht waarbij het kwik elke dag richting de dertig graden gaat. Maar in januari kan het zelfs over de veertig graden worden!
Omdat het hier ’s zomers zo warm wordt trekt iedereen in de vakantie naar het zuiden. Het is daar iets koeler, en daar schijnen fantastische stranden te zijn. De eerste week van januari schijnt iedereen in Uruguay naar het strand te gaan, dus ik ben van plan om ook een weekje vakantie te nemen. Er staat een trip op de planning naar Montevideo, Rocha en Colonia. Daarnaast heb ik contact met een importeur van aardappels. In de buurt van Montevideo schijnen aardappels verbouwd te worden en waarschijnlijk ga ik daar ook een keer een dagje kijken.

Wat betreft mijn stage werkzaamheden: Afgelopen tijd ben ik vooral buiten aan het werk geweest om graan te oogsten en om wat metingen te doen. De opbrengst van tarwe ligt rond de 3 ton per hectare. Hiermee zijn ze hier ook niet erg tevreden, maar vlak voor de oogst is hier veel regen gevallen waardoor de afrijping niet optimaal was.
Gisteren ben ik met Javier mee geweest naar een boer waar hij een proef heeft. Deze boer heeft met zijn 40 voets combine met GPS en opbrengst monitor (in vaktermen: een vreselijk dik ding) zijn proef geoogst. Dit levert een opbrengstkaart op van het perceel wat Javier gebruikt voor zijn onderzoek. Voor mij was het een mooie gelegenheid om een knap stukje techniek te aanschouwen!

Ten slotte heb ik deze week voor het eerst meegemaakt dat de mensen zich hier ongerust maakten. Met het WK-voetbal is Uruguay ingedeeld met Engeland, Italië en Costa Rica, een zware loting. Maar ik kon ze gerust stellen: “Don’t worry! jullie hoeven tenminste niet tegen Oranje!“

Groeten,
Wiert